Ως βιοκλιματικός σχεδιασμός ή βιοκλιματική αρχιτεκτονική νοείται ο σχεδιασμός κτιρίων και χώρων (εσωτερικών και εξωτερικών – υπαίθριων) ο οποίος επιδιώκει την εξασφάλιση συνθηκών θερμικής και οπτικής άνεσης με τη όσο το δυνατόν πιο εκτεταμένη χρήση παθητικών συστημάτων δροσισμού & θέρμανσης.

Για το σκοπό αυτό αξιοποιεί την ηλιακή ενέργεια και άλλες ανανεώσιμες πηγές, το τοπικό κλίμα, συνήθως αναφερόμενο ως μικροκλίμα, καθώς και τις ιδιότητες των υλικών δόμησης και αρχιτεκτονικά στοιχεία. Η βιοκλιματική είναι κλάδος της αρχιτεκτονικής που λαμβάνει υπ’ όψη τις επιταγές της οικολογίας και της βιωσιμότητας και αποσκοπεί στην προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων.

 

Στόχος:
Στόχος του βιοκλιματικού σχεδιασμού είναι η επίτευξη της μέγιστης άνεσης για τους κατοίκους των κτιρίων, με τη χρήση των φυσικών συνθηκών και πόρων του περιβάλλοντος.

 

Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:
1. Αξιοποίηση του Ηλίου: Ο σχεδιασμός λαμβάνει υπόψη την ηλιακή ακτινοβολία για την θέρμανση των χώρων το χειμώνα και την ηλιακή προστασία το καλοκαίρι.

2. Φυσικός Αερισμός: Επιδιώκεται η διασφάλιση φυσικού αερισμού για την διατήρηση καλής ποιότητας του αέρα και τη μείωση της ενέργειας που απαιτείται για τον εξαερισμό του χώρου.

3. Θερμομόνωση: Χρησιμοποιούνται μόνωση υλικά για την διατήρηση της θερμικής άνεσης στο εσωτερικό του κτιρίου.

4. Σχεδιασμός Σκιών: Οι σκιάσεις στα παράθυρα και τις επιφάνειες ελαχιστοποιούν την υπερθέρμανση το καλοκαίρι.

5. Χρήση Φυσικών Πόρων: Εκμεταλλεύεται τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως η ηλιακή και η αιολική ενέργεια, καθώς και τη βιοκλιματική αρχιτεκτονική για τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης.

Συνολικά, ο βιοκλιματικός σχεδιασμός αποσκοπεί στη δημιουργία βιώσιμων και περιβαλλοντικά φιλικών χώρων που προσφέρουν άνεση και ενεργειακή απόδοση.